Hoe heb jij je MBO schooltijd ervaren? Wat vond je leuk en wat vond je van de opleiding?
Voor mij was de studie een beetje te makkelijk, hierdoor vond ik het moeilijk om af en toe mijn concentratie te vinden. De studie was ook erg breed, we kregen bijna 70 vakken per jaar. Hierdoor was het soms lastig om me goed te specialiseren in een vak.
Ik vond wel dat de opleiding erg veel aanbood, er werd elke periode een ander thema toegepast en je ging dan met een groep aan de slag om de opdracht uit te werken. Doordat er zoveel vakken waren kon je wel goed uitzoeken wat je wel en niet leuk vond.
Waarom ben je naar het buitenland vertrokken en waarom heb je voor deze bestemmingen gekozen?
Ik heb altijd al het gevoel gehad dat ik weg wilde uit Nederland, niet perse voor altijd maar ik was erg geïnteresseerd in andere landen. Via een blog kwam ik terecht bij bestemmingen in Centraal en Zuid Amerika. Toen ik de foto’s en verhalen erover las was ik gelijk verkocht.
Ben je alleen vertrokken? Hoe heb je dat ervaren?
Ja. Ik vond dat op het begin best spannend maar ik wist ook wel dat ik dit heel graag alleen
wilde doen. Ik vind het altijd heel fijn om mensen om mij heen te hebben maar vind het ook heerlijk om alleen te zijn. De eerste 2 weken van mijn reis koos ik er ook echt voor om alleen te zijn. Niet echt ‘alleen’ natuurlijk want er zijn altijd mensen in het hostel met wie je snel optrekt. Maar ik koos er bijvoorbeeld wel eens voor om er dan soms alleen op uit te gaan. Ik vond het heerlijk om dan even stil te staan bij het feit dat ik de komende maanden niks gepland had, alles stond open. En ik kon ook uren bezig zijn met de locaties opzoeken waar ik nog graag heen wilde de komende periode.
Waarom ben je naar het buitenland vertrokken en waarom heb je voor deze bestemmingen gekozen?
Ik heb altijd al het gevoel gehad dat ik weg wilde uit Nederland, niet perse voor altijd maar ik was erg geïnteresseerd in andere landen. Via een blog kwam ik terecht bij bestemmingen in Centraal en Zuid Amerika. Toen ik de foto’s en verhalen erover las was ik gelijk verkocht.
Hoe heb je je reis voorbereid?
Ik heb vooral veel gewerkt. Vanaf het moment dat ik een ticket had geboekt werkte ik soms 7 dagen. Ik werkte full time bij een restaurant en dan parttime bij een ander restaurant. Zo ging de tijd ook heel snel. Natuurlijk ben je er veel mee bezig en heb je het er veel over met
je vrienden bijvoorbeeld maar ik weet nog dat ik de avond voordat ik weg ging echt zoiets had van wow is het nu al zover? Heb ik hier de afgelopen 7 maanden naar toe gewerkt?
Het plannen van de reis had ik trouwens niet echt gedaan. Op de blog die ik las stond wel een route uitgestippeld maar ik had eigenlijk alleen ‘plannen’ voor Mexico en Guatemala. De rest zag ik daar wel. Ik vond het trouwens wel altijd leuk om met iemand contact te hebben die al zo’n reis had gemaakt,
om even te checken hoe hun het hadden ervaren en hadden gereisd. Mocht je er dus over nadenken om zo’n reis te maken, laat het me weten! Ik vertel je er graag over.
Wat vond je het moeilijkste om achter te laten in Nederland?
Niks. Haha, misschien een beetje gek om dat te zeggen maar ik ging op reis omdat ik andere landen wilde ontdekken. Ik wist ook dat als ik terug zou komen alles toch een beetje hetzelfde zou zijn.
Mijn vrienden en mijn moeder ging ik natuurlijk missen, maar hun leven gaat ook gewoon verder en gelukkig zijn er genoeg manier om het contact te behouden.
Hoe heb je alles kunnen financieren?
Ik heb veel gewerkt en ook wat van mijn studiefinanciering opgespaard. Ook sliep ik in de goedkoopste hostels en aten we veel street-food (dit was in Mexico echt het lekkerst). In Colombia reis je ook veel met nachtbussen, dit scheelt je dan weer hostel nacht. We verbleven ook veel bij locals moet ik zeggen, dan ontmoetten we weer mensen en werden we bij ze thuis uitgenodigd. Super leuk want dan leer je echt de locals kennen!
Waar verbleef je tijdens het reizen?
Bijna altijd in hostels. Soms als we met groepjes waren was het goedkoper en leuker om een airbnb te huren. Maar hostels waren voor mij prima te doen, als je wat privacy nodig hebt kun je gewoon een prive kamer boeken. Al heb ik dat nooit gedaan.
Voor hoelang ben je weggeweest?
Ik ben tijdens mijn reis in Zuid en Centraal Amerika 10 maanden weg geweest. Toen ik 2015 naar Frankrijk ging waren dat maar 2 maanden.
Wat waren je dieptepunten van je reis?
Ik heb eigenlijk niet veel negatieve ervaringen gehad. Alleen dat ik niet werd binnen gelaten in Mexico.
Wat waren de highlights van jouw reis?
Oei, lastig. Er zijn zoveel highlights. Echt erg, maar op een gegeven moment word je er zelfs een beetje verwend in. Weer een andere waterval, nog een natuurpark. Voor mij verveelde het strand alleen nooit. Ik was daar nog steeds het gelukkigst. Maar ik moet Cali echt toelichten, dit is een stad in Colombia waar er elke dag van de week salsa wordt gedanst.
Dit is de plek waar je als toerist echt blijft hangen, als je dansen leuk vind. Het is voor mij echt een magische plek. Ik heb er 2 maanden gewoond en nam elke dag salsa lessen bij een salsa school. Ik ‘werkte’ achter de receptie bij het hostel en in de avond hadden we daar groepslessen en daarna gingen we met ze alle uit. Wat een feest was dat.
Ook heb ik Mexico dia de los muertos (dag van de dood) meegemaakt, dit was ook erg bijzonder. Ze vieren dan 4 dagen lang de doden. Dus op alle begraafplaatsen is er feest. Families komen bij elkaar om met een mooie gedachte terug te denken aan hun verloren familie leden. Iedereen in de stad is verkleed en geschminkt en overal zijn er parades en ceremonies.
Nu ik alle momenten weer aan het oprakelen ben, zijn er trouwens zoveel highlights die ik graag zou willen toelichten, maar dan blijf ik bezig! Ik heb zoveel mooie plekken gezien! Er was nog wel een moment in Honduras wat voor mij echt heel magisch was. Op het eiland Utila is iedereen bezig met zijn duik-paddy. Het is daar heel goedkoop en je hebt veel mooie duik spots. Toen we onderweg waren naar onze 1e duik riep de kapitein ineens om: ‘Jongens,als jullie willen zwemmen met dolfijnen moet je nu de boot uit springen!’.
Wij sprongen als een gek in het water en overal waar ik keek zag ik dolfijnen, ik zag ze van dichtbij en kon ze horen piepen. Dit was echt heel mooi haha. Vooral omdat het zo onverwachts was.
Hoe heb je deze belevenis ervaren? Heeft het veel invloed gehad op jouw persoonlijke ontwikkeling? Wat heb je geleerd van deze ervaringen in het buitenland?
Ik heb vooral beseft hoe dankbaar ik ben om in Nederland geboren te zijn en te wonen. En dat ik niet zoveel moet zeiken en stressen om de kleinste dingen. Ik weet nog dat we op een station in Colombia op een bus aan het wachten waren die normaal om het uur ging en die toen ineens een dag later ging. Normaal als dit in Nederland zou gebeuren zou iedereen er helemaal ontdaan van zijn. Het busstation zat vol met gezinnen en niemand raakte in paniek of gestrest. Ze gingen gewoon rustig zitten, of terug naar huis als ze dichtbij woonden. Een moeder ging gewoon even haar baby moedermelk geven en de jongste ging op het bankje liggen om wat proberen te slapen.
Toen dacht ik echt, wij kunnen ons zo druk maken om niks. Dit heb ik echt geleerd om te controleren, ik merk nu dat ik gewoon terug schakel naar wat mij blij en gelukkig maakt en dat voorkomt (meestal) dat ik gelijk ga zitten stressen.
Ben je moeilijkheden tegengekomen, hoe heb je die opgelost en wat zou je de volgende keer anders doen?
Ik ben ooit niet binnen gelaten op het vliegveld in Mexico City. Ik was al aan het einde van mijn reis en ik wilde graag nog een keer naar Mexico om mijn reis te beëindigen. Het was na Guatemala, Honduras, Nicaragua, Costa Rica, Panama, Colombia en Peru nog steeds voor mij het leukste land. Ik kon niet wachten om terug te gaan. In het vliegtuig onderweg naar Mexico werd ik een beetje emotioneel. Ik kon gewoon doen en laten wat ik wil, als ik zin heb om mijn reis te eindigen in Mexico kocht ik toch gewoon een ticket? Wat een geluk had ik. Toen ik aankwam bij de douane werd ik er al uitgepikt. Ik moest in een wachtkamer wachten en had geen idee water aan de hand was.Het was 00:00 in de nacht en een vriend van mij stond buiten het vliegveld op mij te wachten.
Ik zei hem dat het misschien nog wel even zou duren, zoals alles in Zuid/Centraal Amerika. Vijf uur later werd ik ondervraagd in een wachtkamer, waarom ik geen ticket uit Mexico had, waarom ik geen reservering van een hostel had, waarom ik niet genoeg geld op mijn rekening had, waarom ik dacht dat ik beter was dan de Venezolanen in de wachtkamer? Ik begreep er niks van. Waar halen ze dit vandaan? Ik had gewoon pech. Om 7 uur in de ochtend werd mij verteld dat ik Mexico niet in mocht. Ik geloofde mijn oren niet, wat moest ik nu gaan doen? Al die uren gewacht, midden in de nacht, geen slaap, ik was kapot. Drie uur later werd ik weer terug gezet op het vliegveld naar Peru, weer 6 uur terug vliegen. Dit was allemaal erg klote op dat moment maar goed, het viel uiteindelijk wel mee. Ze waren wel nog mijn backpack vergeten in Mexico dus na 3 dagen wachten besloot ik direct om weer terug te vliegen naar Colombia, om mijn reisgenootje op te zoeken.
Ik moet zeggen dat ik toen ik er werd uit gehaald door de douane, ik best verontwaardig reageerde. Ik was geen situatie aan het schoppen maar ik vond het wel raar dat ze mij bijvoorbeeld vroegen om het nummer van mijn voormalige baas in Nederland. Misschien als ik gewoon alle vragen rustig had beantwoord en geen vragen had gesteld, ze me wel hadden binnen gelaten. Op dit soort momenten moet je gewoon rustig blijven en doen wat ze van je vragen want je schiet er uiteindelijk toch niks mee op.
Heimwee gehad? Heb je Nederland gemist? Hoe heb je contact onderhouden?
Niet echt, alleen toen die situatie in Mexico gebeurde. Toen verlangde ik wel echt naar mensen die ik kende. Ik miste soms wel het eten in Nederland, maar dat was niet echt iets waar ik wakker van lag.
Ik moet zeggen dat ik het best lastig vond om veel contact te onderhouden met mijn vrienden in Nederland. Het is fijn om af en toe bij te kletsen en iedereen vond echt fantastisch wat ik aan het doen was maar ik was vaak onderweg en had soms dagen geen wifi, dat het wel steeds minder werd. Als ik ze dan weer sprak hadden ze hier gelukkig wel begrip voor, ze vonden het alleen soms jammer.
Heb je veel nieuwe mensen ontmoet? Vrienden gemaakt? Nog steeds contact?
Ja, je ontmoet zoveel verschillende mensen. Op een gegeven moment werd ik daar een beetje gek van, toen merkte ik dat het tijd werd om naar huis te gaan. Ik had geen zin meer om nieuwe vrienden te maken, erg he?
Ik heb op het begin van mijn reis een meisje ontmoet, Nicole uit Zwitserland, met haar heb ik van Mexico tot aan Colombia samen gereisd. We zijn echt maanden met elkaar geweest en we hebben zo’n bijzondere band hier aan over gehouden. Ze is zelfs met mij terug gevlogen naar Nederland, omdat we het zo gek vonden onze reis niet met elkaar te eindigen. En omdat het ook best gek is om na zo’n lange tijd ineens te beslissen dat het tijd is om naar huis te gaan, wilden we dat samen doen. We hebben een paar keer moeten opsplitsen omdat mijn moeder en mijn beste vriendin langskwam en haar vader en beste vriendin ook.
En zodra we dan niet meer samen waren, was het toch anders. Het is veel leuker om zo’n bijzondere reis met iemand te kunnen delen.
Welk advies zou je mee willen geven aan anderen die wellicht ook op reis willen gaan na hun opleiding?
- Vooral als het je eerste reis is, zorg ervoor dat je goed opzoekt wat je nodig hebt voor de landen waar je heen gaat! Check echt goed online en maak een lijstje, ik heb vaak dingen moeten kopen omdat ik niet zo goed was voorbereid.
- Wees niet bang om alleen te zijn, dit ben je echt bijna nooit. Anders zijn er voor alle landen Facebook groepen, dan kan je evt daar een bericht op plaatsen om iets te doen!
- Koop geen ticket terug (als dat kan natuurlijk) maar als je een lange tijd weg gaat is het lastig om veel te plannen, vooral omdat je gewoon wilt beslissen of je langer ergens wilt blijven of niet. Check wel even bij welke landen je vereist bent om een unward ticket te hebben, deze kun je anders zelf (nep) maken.
- Neem niet te veel boeken mee, dit is echt erg om mee te sjouwen in je backpack. Neem bijvoorbeeld een E-reader, dat is veel handiger
- Ik zou zeggen neem alleen mee wat je echt nodig hebt en wat het lekkerst zit maar to be honest had ik echt zoveel kleding mee. Zorg wel dat je van die inpakhoesjes hebt, dan kan je alles apart verpakken en hoef je niet zo te zoeken. Plus dit zorgt er ook voor dat je binnen 5 minuten je backpack kunt in/uitpakken.
- Gebruik polar steps! Ik heb spijt dat ik het niet actief heb gebruikt maar via deze app kan je precies je reis volgen en er een verhaal bij delen. Dit is super leuk om terug te lezen.
Wat doe je op dit moment en wat ga je de komende tijd doen? Je plannen?
Ik ben al sinds augustus 2019 terug en ging toen aan de slag bij mij oude baan. Als manager van een restaurant. Dit is ook een van de redenen waarom ik terug ging (ik had ook geen geld meer) maar ze hadden iemand nodig in een nieuw restaurant in een andere stad. Dat klonk voor mij wel als een leuke uitdaging na mijn reis.
Ik zou graag weer terug willen naar Mexico, of Colombia maar dat zit er de komende tijd niet in. Ik volg nog wel steeds Spaanse les, om de taal een beetje bij te houden. Maar in september begin ik met een HBO opleiding.
Ik ga journalistiek studeren dus wie weet kan ik later voor mijn baan op reis!
Wat heb je geleerd tijdens je reis?
Ik heb vooral geleerd om geduldig te zijn. Je kan niet altijd en overal de situatie onder controle hebben. In Nederland zijn we zo gewend om continu druk en bezig te zijn en als er 1 ding misgaat schieten we gelijk in de stress. Dit heeft in Colombia bijvoorbeeld echt geen zin, je leeft daar gewoon met de dag en als het niet uitkomt zoals je wilt, wacht je gewoon een dag.
Waarom ga je weer doorstuderen?
Omdat ik graag een HBO diploma wil halen en ik nog steeds niet zo goed weet wat ik wil. Dit hoop ik door het studeren wat meer te kunnen onderzoeken.
